ΠΑΚΙΣΤΑΝ: ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ...

Πακιστανοί αστυνομικοί συμπλέκονται με δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας μπροστά από τη Λέσχη Τύπου στο Καράτσι.

Ένας Πακιστανός δημοσιογράφος κρατά συμβολικά αλυσίδες, διαμαρτυρόμενος για τη στέρηση της ελευθερίας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης

Γυναίκες του Πακιστάν, κρατούν τις αυτοκόλλητες ετικέττες που λένε ότι «η κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι ράπισμα στο πρόσωπο της δημοκρατίας», κατά τη διάρκεια μιας (καθιστικής) διαμαρτυρίας ενάντια στον δικτάτορα της χώρας στρατηγό Pervez Musharraf που έχει επιβάλει τον στρατιωτικό νόμο κι έχει κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

ΥΓ. Τις φωτογραφίες και τις λεζάντες τα ανάρτησα το πρωί. Είναι αυτονόητο ότι αυτή η ανάρτηση δεν "υπακούει" στη λογική μιας "λαογραφικής" εξωτικής αποτύπωσης, αλλά θέλω να υπογραμμίσω τις άγριες καταστάσεις που περνάει ο πακιστανικός λαός. Με δυο λόγια, προσφάτως "γιορτάσαμε" κι εμείς την επέτειο των 34 χρόνων από την εξέγερση της ελληνικής νεολαίας στο Πολυτεχνείο. Πρέπει συνεπώς αυτά που βλέπουμε κι ακούμε για τους άλλους να μας υπενθυμίζουν "οικεία κακά", μπας και βάλουμε μυαλό! Αλλά έτσι όπως εξελίσσονται τα πολιτικά πράγματα στη χώρα μας, μαύρες μέρες έρχονται. Ο προϋπολογισμός που προβλέπει άγριο τσεκούρωμα του λαού, το ασφαλιστικό που θα φέρει τα πάνω-κάτω, η ακρίβεια, η ανεργία, η "κατάργηση" ανεξάρτητων αρχών, η ασυδοσία των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης, η ανθρωποφαγική μανία των πάντων για ιδιοτελείς σκοπούς κ.λπ. Έχει ελευθερία ο δημοσιογράφος στη χώρα μας αλλά...