Ο επισκέπτης βάδιζε απορημένος για το τοπίο στο κέντρο του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης».
Οπου και να κοιτάξεις η εγκατάλειψη είναι φανερή. Το πάρκο αργοπεθαίνει |
Κοντοστάθηκε και σκέφτηκε ότι ο χώρος θα μπορούσε να είναι πόλος έλξης για τους κατοίκους όχι μόνο της Δυτικής Αθήνας αλλά και ολόκληρης της Αττικής. Να έχει αναδειχθεί σε υπερτοπικό πόλο πρασίνου, οικολογίας, περιβαλλοντικής επιμόρφωσης, πολιτισμού και αναψυχής. Οι εικόνες όμως που έβλεπε προκαλούσαν σοκ. Πλήρης αδιαφορία και εγκατάλειψη. Τα γεφύρια του καναλιού ετοιμόρροπα. Τα ποταμόψαρα και οι χελώνες στον βούρκο των καναλιών να ψάχνουν το οξυγόνο στην επιφάνεια και τα λιγοστά πτηνά να γυροφέρνουν στον παρατημένο «βιότοπο».
Οι περισσότεροι φανοί των διαδρομών κατεστραμμένοι, οι ρίζες δείχνουν τα «νεκροταφεία» των φυτών, τα φρεάτια της ΔΕΗ ανοικτά και επικίνδυνα, η καθαριότητα... στα αζήτητα των κάδων. Ο επισκέπτης κάθησε σε ένα παγκάκι, έκλεισε τα μάτια και αναρωτήθηκε γιατί όλα σε αυτή τη χώρα είναι... χάλια. Ταξίδεψε νοερά για μια στιγμή στο «Χάιντ Παρκ» του Λονδίνου και στο «Σέντραλ Παρκ» της Ν. Υόρκης βλαστημώντας τον εαυτό του για το τι βρήκε να συγκρίνει.
Κι όμως, στον χώρο αυτό -είχε ακουστά από δικούς του- μέχρι πριν από τη δικτατορία υπήρχαν αμπελώνες, οι τότε βασιλικοί στάβλοι, κτίρια σε βαυαρικά πρότυπα, έκταση ιππασίας για τους τέως, όπως μαρτυρεί το πλούσιο πράσινο της περιοχής και μικρό εκκλησάκι σχεδιασμένο από τον Πικιώνη, που έχει ευτυχώς διασωθεί. Τη διαχείριση των εγκαταστάσεων και των καλλιεργειών είχαν για λογαριασμό των ανακτόρων γόνοι της οικογένεια Σερπιέρι, με δικές τους ιδιοκτησίες στην περιοχή. Η ιταλική αυτή οικογένεια, που εγκαταστάθηκε το 1863 στην Ελλάδα, εκτός της περιοχής των μεταλλείων Λαυρίου από τη Μονή Πεντέλης, αγόρασε και κτήματα 10.791 στρεμμάτων, μέλη της στελέχωσαν τα ανάκτορα και απόγονοί της διατηρούν και σήμερα ιδιόκτητο αμπελώνα σε έκταση που δεν έχει κρατικοποιηθεί.
Οι περισσότεροι φανοί των διαδρομών κατεστραμμένοι, οι ρίζες δείχνουν τα «νεκροταφεία» των φυτών, τα φρεάτια της ΔΕΗ ανοικτά και επικίνδυνα, η καθαριότητα... στα αζήτητα των κάδων. Ο επισκέπτης κάθησε σε ένα παγκάκι, έκλεισε τα μάτια και αναρωτήθηκε γιατί όλα σε αυτή τη χώρα είναι... χάλια. Ταξίδεψε νοερά για μια στιγμή στο «Χάιντ Παρκ» του Λονδίνου και στο «Σέντραλ Παρκ» της Ν. Υόρκης βλαστημώντας τον εαυτό του για το τι βρήκε να συγκρίνει.
Κι όμως, στον χώρο αυτό -είχε ακουστά από δικούς του- μέχρι πριν από τη δικτατορία υπήρχαν αμπελώνες, οι τότε βασιλικοί στάβλοι, κτίρια σε βαυαρικά πρότυπα, έκταση ιππασίας για τους τέως, όπως μαρτυρεί το πλούσιο πράσινο της περιοχής και μικρό εκκλησάκι σχεδιασμένο από τον Πικιώνη, που έχει ευτυχώς διασωθεί. Τη διαχείριση των εγκαταστάσεων και των καλλιεργειών είχαν για λογαριασμό των ανακτόρων γόνοι της οικογένεια Σερπιέρι, με δικές τους ιδιοκτησίες στην περιοχή. Η ιταλική αυτή οικογένεια, που εγκαταστάθηκε το 1863 στην Ελλάδα, εκτός της περιοχής των μεταλλείων Λαυρίου από τη Μονή Πεντέλης, αγόρασε και κτήματα 10.791 στρεμμάτων, μέλη της στελέχωσαν τα ανάκτορα και απόγονοί της διατηρούν και σήμερα ιδιόκτητο αμπελώνα σε έκταση που δεν έχει κρατικοποιηθεί.
- Το ιστορικό του πάρκου
Σε όσα στοιχειοθετούν σήμερα το πάρκο, που είναι έκτασης 1.188 στρεμμάτων, με τον εθνικό κήπο στα 158 και το Χάιντ Παρκ στα 1.420 στρέμματα. Μέχρι το 1993 ανήκε στην αμαρτωλή, σύμφωνα με τα όσα έρχονται στη δημοσιότητα «περί Βατοπεδίου», Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ), η οποία είχε αρχίσει να παραχωρεί σταδιακά τμήματα σε 17 οργανισμούς (ΕΛΟΤ, ΕΟΜΜΕΧ, κ.ά.).
Το 1993 η έκταση παραχωρήθηκε στον Οργανισμό της Αθήνας (ΟΡΣΑ) και στις 4.10.2001 η χρήση της παραχωρήθηκε στον Αναπτυξιακό Σύνδεσμο Δυτικής Αθήνας (ΑΣΔΑ). Εχει χαρακτηριστεί χώρος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και φιλοξενεί 145 είδη πτηνών, 157 είδη ζώων και 50 είδη χλωρίδας. Το 2002 δημιουργήθηκε ο Φορέας Διαχείρισης του Πάρκου (ΦΕΚ 172Α/26.7.02), μετά από δυναμικές κινητοποιήσεις των κατοίκων των Δήμων Αγ. Αναργύρων, Ιλίου και Καματερού, που «κατέλαβαν» το πάρκο διαμαρτυρόμενοι για την εγκατάλειψή του.
Το 2005 ο νέος φορέας Διαχείρισης, στον οποίο συμμετέχει και το ΥΠΕΧΩΔΕ, «απομάκρυνε» τον ΑΣΔΑ εγκαταλείποντας κάθε προσπάθεια συντήρησης και φροντίδας, με αποτέλεσμα η κατάσταση μέρα με την ημέρα να χειροτερεύει.
Στις 13/8/2008 ο χώρος στέγασης του παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού παραχωρήθηκε από τη διοίκηση του Φορέα Διαχείρισης σε ιδιώτη-επιχειρηματία γυμναστηρίου τάε κβον ντο. Σύμφωνα δε με ανακοίνωση του ΑΣΔΑ, η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε εκεί, χωρίς ευτυχώς να προλάβει να καταστρέψει τον σταθμό, αποδόθηκε στον ιδιώτη επιχειρηματία. Ο ΑΣΔΑ, ακόμη και σήμερα κάνει λόγο «για εγκληματική αμέλεια της διοίκησης του Φορέα Διαχείρισης», καταλογίζοντας παράλληλα «τεράστιες ευθύνες στην κυβέρνηση και στο ΥΠΕΧΩΔΕ για αδιαφορία».
«Το ΥΠΕΧΩΔΕ απουσιάζει και ο Φορέας Διαχείρισης είναι ανύπαρκτος και οι ευθύνες της κυβέρνησης τεράστιες. Η δραστική περικοπή όλων των αναγκαίων κρατικών πόρων για τη φύλαξη, τη συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό δεν μπορεί άλλο να συνεχιστεί. Ο ΑΣΔΑ, οι δήμοι και οι πολίτες της Δυτικής Αθήνας δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν περαιτέρω αυτή την απαράδεκτη κατάσταση. Η φωτιά πυροδότησε απλώς την αγανάκτηση για την κρατική αδιαφορία, για το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που βιώνουν καθημερινά οι επισκέπτες του πάρκου ως αυτόπτες μάρτυρες στον τόπο ενός επαναλαμβανόμενου οικολογικού εγκλήματος», τονίζει σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος. Και διευκρινίζει ότι μέχρι σήμερα έχει δαπανήσει 2.619.301 ευρώ για τη συντήρηση των χώρων του πάρκου, δημιούργησε μικρό θέατρο κόστους 300.000 ευρώ και διέθεσε μεγάλα ποσά για το πράσινο.
Στις 13/8/2008 ο χώρος στέγασης του παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού παραχωρήθηκε από τη διοίκηση του Φορέα Διαχείρισης σε ιδιώτη-επιχειρηματία γυμναστηρίου τάε κβον ντο. Σύμφωνα δε με ανακοίνωση του ΑΣΔΑ, η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε εκεί, χωρίς ευτυχώς να προλάβει να καταστρέψει τον σταθμό, αποδόθηκε στον ιδιώτη επιχειρηματία. Ο ΑΣΔΑ, ακόμη και σήμερα κάνει λόγο «για εγκληματική αμέλεια της διοίκησης του Φορέα Διαχείρισης», καταλογίζοντας παράλληλα «τεράστιες ευθύνες στην κυβέρνηση και στο ΥΠΕΧΩΔΕ για αδιαφορία».
«Το ΥΠΕΧΩΔΕ απουσιάζει και ο Φορέας Διαχείρισης είναι ανύπαρκτος και οι ευθύνες της κυβέρνησης τεράστιες. Η δραστική περικοπή όλων των αναγκαίων κρατικών πόρων για τη φύλαξη, τη συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό δεν μπορεί άλλο να συνεχιστεί. Ο ΑΣΔΑ, οι δήμοι και οι πολίτες της Δυτικής Αθήνας δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν περαιτέρω αυτή την απαράδεκτη κατάσταση. Η φωτιά πυροδότησε απλώς την αγανάκτηση για την κρατική αδιαφορία, για το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που βιώνουν καθημερινά οι επισκέπτες του πάρκου ως αυτόπτες μάρτυρες στον τόπο ενός επαναλαμβανόμενου οικολογικού εγκλήματος», τονίζει σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος. Και διευκρινίζει ότι μέχρι σήμερα έχει δαπανήσει 2.619.301 ευρώ για τη συντήρηση των χώρων του πάρκου, δημιούργησε μικρό θέατρο κόστους 300.000 ευρώ και διέθεσε μεγάλα ποσά για το πράσινο.
Μετά την επίσκεψή μας στην περιοχή, η «Ε» ζήτησε την άποψη και του δημάρχου Αγ. Αναργύρων, Νίκου Σαράντη.
Στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης», μας είπε, «συνεχίζεται ένα τρανταχτό περιβαλλοντικό-οικολογικό έγκλημα, αφού η πλήρης εγκατάλειψη το οδηγεί με σιγουριά σε κατάσταση μη αναστρέψιμη.
Οι κάτοικοι της περιοχής είναι αγανακτισμένοι και ανησυχούν για το μέλλον του πάρκου, που μόνο σε περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση δεν στοχεύει. Ο φορέας δεν λειτουργεί και για αυτό απαιτούνται: επιχειρησιακό σχέδιο με δεσμεύσεις για τη βιωσιμότητα και την οικολογική αξιοποίησή του, οικονομική στήριξη της πολιτείας για η λειτουργία του και έργα που ή πρέπει να γίνουν βάσει αυτού του επιχειρησιακού σχεδίου». *
Στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης», μας είπε, «συνεχίζεται ένα τρανταχτό περιβαλλοντικό-οικολογικό έγκλημα, αφού η πλήρης εγκατάλειψη το οδηγεί με σιγουριά σε κατάσταση μη αναστρέψιμη.
Οι κάτοικοι της περιοχής είναι αγανακτισμένοι και ανησυχούν για το μέλλον του πάρκου, που μόνο σε περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση δεν στοχεύει. Ο φορέας δεν λειτουργεί και για αυτό απαιτούνται: επιχειρησιακό σχέδιο με δεσμεύσεις για τη βιωσιμότητα και την οικολογική αξιοποίησή του, οικονομική στήριξη της πολιτείας για η λειτουργία του και έργα που ή πρέπει να γίνουν βάσει αυτού του επιχειρησιακού σχεδίου». *
- Της ΜΑΙΡΗΣ ΠΙΝΗ ΦΩΤ: ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/02/2009
No comments:
Post a Comment