Η τελευταία μας μέρα στον πλανήτη...

• ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. Το σημερινό υποτιθέμενο τέλος του κόσμου προκαλεί ακραίες αντιδράσεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Χιλιάδες άνθρωποι θα στριμωχτούν σε καταφύγια, οπλισμένοι σαν αστακοί και εφοδιασμένοι με τρόφιμα που θα διαρκέσουν πολλά χρόνια, ενώ άλλοι κλείνουν αεροπορικά εισιτήρια για μέχρι πρότινος άγνωστα χωριά της Ευρώπης και της Ασίας τα οποία για αδιευκρίνιστους λόγους εξαιρούνται από τις προφητείες των Μάγια. Αντίθετα, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ξέρει ότι το τέλος του κόσμου θα έρθει σε λίγα δισεκατομμύρια χρόνια θα συνεχίσει τη ζωή του σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Στο ερώτημα τι θα έκαναν αν είχαν πειστεί ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει, οι απαντήσεις τους περιορίζονται στα απλά και σημαντικά. Μερικές ώρες με τους ανθρώπους τους στο πιο αγαπημένο μέρος είναι ο καλύτερος τρόπος για να υποδεχτούν το τέλος. Αλλοι θα αφιέρωναν αρκετές ώρες στις αγαπημένες τους ασχολίες, ενώ κάποιοι θα έκαναν και τον απολογισμό της ζωής τους. Τέσσερις άνθρωποι της τέχνης, του πνεύματος και της επιστήμης μιλούν σήμερα στο «Εθνος» και περιγράφουν το πώς θα περνούσαν την τελευταία μέρα τους στον πλανήτη.

Γ. ΖΟΥΓΑΝΕΛΗΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ / ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ

Να ήμουν αγκαλιά με όλους τους Ελληνες

Γ. Ζουγανέλης ηθοποιός / τραγουδιστής

Θεωρώ πως αυτή η ιστορία με το τέλος του κόσμου είναι μια γελοιότητα. Σε κάθε περίπτωση, αν ήταν πραγματικό γεγονός θα έκανα έναν απολογισμό για το αν με αυτά που έπραξα στη ζωή μου ωφελήθηκε ο συνάνθρωπος και η πατρίδα και αν παρέδωσα αυτό που μου παραδόθηκε. Θα αναρωτιόμουν αν κατά τη διάρκεια της ζωής μου ήμουν σε μια ισορροπία πνευματική, σωματική και ψυχική, ικανή για να ολοκληρώσω τον εαυτό μου και το περιβάλλον μου. Αν σαν καλλιτέχνης δημιούργησα ή έκλεψα και αν απάτησα ανθρώπους. Δεν έχω μανίες, αλλά νομίζω ότι στο επίπεδο της προσφοράς θα ήθελα να είμαι πιο ουσιώδης και να είχα απαιτήσει περισσότερα πράγματα από το ανύπαρκτο ελληνικό κράτος. Στις τελευταίες μου στιγμές στη γη θα ήθελα να είμαι αγκαλιά με όλους τους Ελληνες. Ως τελευταίο μέρος που θα ήθελα να αντικρίσω, επιλέγω τον Ολυμπο ως τον μεγαλύτερο συμβολισμό των αρχαίων χρόνων.

Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

Ο κόσμος είναι ένα μεγάλο αστείο

Γ. Γραμματικάκης καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

Αυτό που θα έκανα πριν από το μεγάλο ή το μικρό τέλος του κόσμου θα είναι να ξαναδώ όλες τις αγαπημένες μου κωμικές ταινίες και ηθοποιούς. Δηλαδή τον Σαρλό, τον Μπάστερ Κίτον, τον Πίτερ Σέλερς και βέβαια απαραιτήτως τον Ντίνο Ηλιόπουλο, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Νίκο Σταυρίδη και Ρένα Βλαχοπούλου. Θα ήθελα να περάσω αυτές τις ώρες με μια παρέα που θα μπορούσε να καταλάβει ότι η ζωή είναι ένα μεγάλο αστείο, ο κόσμος είναι ένα μεγάλο αστείο και επομένως μόνο παρόμοιες ταινίες ταιριάζουν στο τέλος του. Θα έβλεπα όλες αυτές τις ταινίες στη νότια Κρήτη όπου μπορεί κανείς να έχει την ωραιότερη όψη του πελάγους και της απεραντοσύνης. Παρ' όλα αυτά απολύτως ικανοποιημένος δεν θα έφευγα γιατί όλοι αισθανόμαστε ότι θα έπρεπε να έχουμε τουλάχιστον δέκα ζωές για να κάνουμε ακριβώς αυτό που οραματιζόμαστε και να αγαπήσουμε περισσότερο τους ανθρώπους και τη θάλασσα.

Δ. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟΥ

Θα προσπαθούσα να το αποτρέψω

Δ. Σιμόπουλος διευθυντής Πλανητάριου

Γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι το τέλος του κόσμου θα έρθει κάποια στιγμή σε 5,5 δισ. χρόνια περίπου και το πού θα βρίσκεται τότε ο άνθρωπος δεν το γνωρίζει κανένας. Στην περίπτωση που γνωρίζαμε, ωστόσο, ότι η καταστροφή του πλανήτη βρισκόταν επί θύραις θα έκανα ό,τι μπορούσα για να αποτραπεί, αφού θα οφειλόταν σε κάποιον εξωγενή παράγοντα όπως ένας κομήτη ή ένας αστεροειδή και θα το γνωρίζαμε πολλά χρόνια πριν. Αν οι προσπάθειές μας δεν είχαν καμία επιτυχία, τις τελευταίες μέρες θα μάζευα όλα τα μέλη της οικογένειάς μου και θα πήγαινα στο χωριό μου. Δεν θα αναρωτιόμουν τι πήγε στραβά, απλά θα σήκωνα τα χέρια ψηλά και θα έλεγα «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Επειδή όμως ξέρω ότι ο κόσμος δεν θα καταστραφεί τώρα, θα επιλέξω να περάσω το βράδυ της 21ης Δεκεμβρίου στο Ιδρυμα Ευγενίδου όπου θα γιορτάσουμε, με μια συναυλία, το χειμερινό ηλιοστάσιο.

ΧΡ. ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο έρωτας, το μόνο αντίδοτο στον θάνατο

Χρ. Χωμενίδης συγγραφέας 

Πιστεύω ότι όλη μας τη ζωή πρέπει να την περάσουμε όσο πιο ευχάριστα μπορούμε. Είμαι άνθρωπος της απόλαυσης. Για τον λόγο αυτό, νομίζω ότι αυτό που κάνουν όλοι οι άνθρωποι σε στιγμές μεγάλου κινδύνου είναι ο έρωτας. Αυτό αποδεικνύεται και από τον αριθμό των παιδιών που γεννιούνται εννιά μήνες μετά από κρίσιμες στιγμές, κοσμοϊστορικά γεγονότα και δύσκολες καταστάσεις. Εννέα μήνες μετά το τέλος κάθε κρίσιμης κατάστασης της ανθρωπότητας γίνεται συνωστισμός στα μαιευτήρια. Θα μπορούσα να αναφέρω και ένα ωραίο τραγούδι που έχει γράψει ο Σαββόπουλος στο οποίο λέει ότι θα παντρευτούν και οι καλόγεροι αλλά κατόπιν δοκιμής. Πιστεύω ότι ο έρωτας είναι το μόνο αντίδοτο στον θάνατο. Απολογισμό ζωής δεν θα έκανα, πάντως, σε καμία περίπτωση. Ποιος θα τον έβλεπε άλλωστε; Δεν θα υπήρχε κανένα περιθώριο για να διορθώσω τα λάθη μου. Το παρελθόν διδάσκει υπό τον όρο ότι υπάρχει μέλλον.

Στέλιος Βογιατζάκης, ΕΘΝΟΣ, 21/12/2012