ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ...

Δεν είναι δυνατό να ξυπνάς και η τηλεόραση να ασχολείται ξανά και ξανά με την Eurovision, ν' ακούς να λένε για άλλη μια φορά ότι η Νέα Δημοκρατία προηγείται του ΠΑΣΟΚ, ότι μια κάποια πλειοψηφία είναι ευχαριστημένη με τον Καραμανλή, τον Αλογοσκούφη, τον Γιακουμάτο, τον Ρουσσόπουλο, να βλέπεις τον Ψωμιάδη και τον Παπατσάκαλο πρωί-πρωί σε κάποιο τηλεοπικό κανάλι και να σου 'ρχεται να βάλεις τις φωνές. Συνήθως, δεν βάζεις τις φωνές, αλλά καταλήγεις στο Αιγινήτειο κι εκεί η ομάδα των ψυχιάτρων σου δίνει αναλόγως seroxat, risperdal, ή seropram [όποιος θέλει, μπορεί να πάει ΕΔΩ για να δει όλα τα ψυχιατρικά φάρμακα, και είναι βέβαιο ότι κάποιο θα του χρειαστεί - εννοείται, αφού συμβουλευτεί προηγουμένως έναν ψυχίατρο]. Είναι αλήθεια ότι η συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική, ο συγκεκριμένος πρωθυπουργός με τους υπουργούς του, και όλον εκείνο τον συρφετό που αποκαλύπτεται κατά καιρούς (: κουμπάροι, φίλοι, κόρες, γιοι και λοιποί), κοντεύουν να μας τρελάνουν. Η διαστροφή της πραγματικότητας έχει γίνει γι' αυτούς επιστήμη και δεν νοιάζονται για τους δεκάδες Έλληνες που καταναλώνουν ψυχοφάρμακα...

Θα μου πείτε ότι είναι μια απλή κίνηση: πατάς το κουμπί στο τηλεκοντρόλ και, πάει, τέλειωσε! Όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι, γιατί χιλιάδες άλλοι εγκλωβισμένοι της ελληνικής επικράτειας κάθοναι μπροστά στο χαζοκούτι βλέποντας διάφορα γελοία πρόσωπα στην τηλεόραση και το κεφάλι, τους γεμίζει αναλόγως. Μετά εσύ θα προσπαθήσεις να συνδιαλεχθείς μαζί τους, στο λεωφορείο, στην εφορία, στο σούπερ μάρκετ, στη γειτονιά, στη δουλειά σου...

Μπορεί, λοιπόν, να είναι απλό και με μια κίνηση να τους απαγορεύσεις να μιλάνε, αλλά δεν θα καταφέρεις να τους σταματήσεις να αποπατούν στα σπίτια εκατομμυρίων Ελλήνων. Το μόνο που λέω ότι θα με "σώσει" προσωρινά, είναι να φύγω όσο γίνεται γρηγορότερα, για το χωριό στον Πάρνωνα (προσοχή: εκεί η τηλεόραση δεν λειτουργεί γιατί είναι αποθηκευμένη στο παλιό σεντούκι). Να πάρω την αγαπημένη μου, τον υπολογιστή μου, τα βιβλία μου, και να βρω την ησυχία μου! Εκεί, στο χωριό, οι Κυριακές είναι αλλιώτικες, ήσυχες, αγαπησιάρικες...

[Η φωτογραφία δεν είναι από το χωριό, αλλά μου θυμίζει έντονα το δάσος του χωριού]