Δήλωσε ότι από την αρχή της εκλογής του ως προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας είχε ως προτεραιότητα να ξαναβάλει τη Γαλλία στην καρδιά της ευρωπαϊκής οικοδόμησης. «Θέλησα να ξεπεράσει η Γαλλία τις αμφιβολίες της και να δεσμευθεί περισσότερο για μία Ευρώπη όπου η πολιτική θα ξαναβρεί τη δυναμική της και όπου η Γαλλία δεν θα επιτυγχάνει πάντα να εισακούγονται οι θέσεις της, αλλά θα μπορεί πάντα να εκφράζει τις απόψεις της». Ο κ. Σαρκοζί έκανε ειδική αναφορά στο γαλλικό «όχι» στο Ευρωσύνταγμα, στη σημασία υιοθέτησης της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων έναντι της ομοφωνίας, στο ρόλο του διαλόγου και της πολυμορφίας στην Ευρώπη.
Υποστήριξε την «κοινοτική προτίμηση» ως αντιμετώπιση του «ντάμπινγκ» και των αθέμιτων ανταγωνισμών στις αγορές, αναφέρθηκε στην αναθεώρηση της αγροτικής πολιτικής μετά το 2013 και υπογράμμισε ότι η επιλογή της οικονομίας της αγοράς στην Ευρώπη δεν θα πρέπει να σημαίνει «την αποδοχή της απόλυτης ασυδοσίας και των παρεκτροπών του νομισματικού καπιταλισμού». Υπογράμμισε επίσης το σημαντικό ρόλο που μπορεί να παίξει για το μέλλον της Ευρώπης η δημιουργία της Μεσογειακής Ένωσης.
Αναφερόμενος στην αρχή της ομιλίας του στο «όχι» των Γάλλων στο Ευρωσύνταγμα κατά το σχετικό δημοψήφισμα, ο Νικολά Σαρκοζί υποστήριξε ότι «για τον γαλλικό λαό το «όχι» δεν ήταν η έκφραση της απόρριψης της Ευρώπης, αλλά η έκφραση για μεγαλύτερες απαιτήσεις από την Ευρώπη». Οι απαιτήσεις αυτές, πρόσθεσε, αφορούν τον πολιτικό, ηθικό και πνευματικό τομέα. Όταν οι λαοί λένε «όχι», δεν θα πρέπει να θεωρούμε ότι έχουν άδικο, αλλά να αναρωτηθούμε γιατί είπαν «όχι», εξήγησε.
Κατά τη γνώμη του Γάλλου προέδρου, με το διπλό «όχι» Γαλλίας και Ολλανδίας, εκφράσθηκε «αγωνία, απογοήτευση και αίσθημα ότι υπάρχει αδιαφορία για τις δυσκολίες της ζωής τους». «Εάν τόσοι άνδρες και γυναίκες που είχαν πιστέψει στην Ευρώπη άρχισαν να αμφιβάλουν, ήταν γιατί στα μάτια τους η Ευρώπη έπαψε να είναι υπόσχεση για το μέλλον». Το «όχι», πρόσθεσε, υπήρξε καταστροφικό και οδήγησε την Ευρώπη στην πιο βαθιά κρίση της ιστορίας της. Ο Γάλλος πρόεδρος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τις χώρες που είχαν επικυρώσει το Σύνταγμα και παρ' όλα αυτά δέχθηκαν να αρχίσουν νέες διαπραγματεύσεις για μία λιγότερο «φιλόδοξη» Συνθήκη. Αναφέρθηκε στις προσπάθειες που κατέβαλε ο ίδιος προκειμένου να πείσει τις πιο ευρωσκεπτιστικές χώρες να υπογράψουν τη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη, και συγκεκριμένα τη Βρετανία, καταλήγοντας ότι «η Ευρώπη έχει ανάγκη τη Βρετανία». «Έτσι - είπε - μπορέσαμε να βγάλουμε την Ευρώπη από την κρίση».
Η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη είναι μία πολιτική νίκη της Ευρώπης, υπάρχει όμως ένα λάθος, και εδώ αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, πρόσθεσε. «Το λάθος είναι να νομίζουμε ότι η απλοποιημένη Συνθήκη λύνει τα πάντα, και μπορούμε πλέον να κοιμόμαστε ήσυχοι». Για τον Γάλλο πρόεδρο, η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη επιλύει τη θεσμική κρίση, όχι όμως την πολιτική και ηθική κρίση στην Ευρώπη. Επιτρέπει στην Ευρώπη να συνεχίσει να δρα χωρίς να λέει προς ποιον στόχο και με ποιο τρόπο. Πώς θα είναι η Ευρώπη αύριο και πώς θα βελτιώσει τη ζωή των πολιτών. Ο διάλογος, η αντιπαράθεση, η ανταλλαγή απόψεων και οι αποφάσεις με πλειοψηφία είναι, για τον Γάλλο πρόεδρο, ο μόνος δημοκρατικός τρόπος για να μπορέσει η Ευρώπη να κάνει τις σωστές επιλογές, «να προχωρήσει με τολμηρές ενίοτε αποφάσεις, και να κερδίσει εκ νέου την εμπιστοσύνη των λαών της». (www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ)
No comments:
Post a Comment