ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ «Πού οδεύει τώρα η ανθρωπότητα;»

Γράφει η Νότα Κυμοθόη

Ο χώρος με τις φυσικές, τεχνητές, και κοινωνικές συνθήκες είναι αυτό, οπού ορίζουμε ως «περιβάλλον» και τόσος μεγάλος λόγος γίνεται τελευταία. Στο χώρο αυτό υπάρχουμε. Λέμε ότι εκεί όπου υπάρχουμε και ζούμε αναπτύσσεται η ανθρώπινη κοινωνία πολιτιστικά ή εργασιακά και φυσικά ανθίζει ή μαραζώνει οικονομικά και κοινωνικά. Αλλά μήπως είναι αναγκαίο να εξετάσουμε τι εννοούμε «ζούμε»;

Η συνειδητοποίηση της αρχαίας σοφίας των Ελλήνων «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ», «ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ», «ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ» έχει σήμερα λησμονηθεί. Διότι εάν υπήρχε κατά νου, δεν θα γινόταν τέτοιος λόγος, μήτε θα υπήρχε παγκοσμίως τόσο μεγάλη ανησυχία, για το περιβάλλον μας. Αλλά και η χριστιανική φράση «είμαστε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Δημιουργού», εάν είχε κατανοηθεί επακριβώς, πάλι δεν θα είχαμε οδηγηθεί στην οξύτητα του σημερινού προβληματισμού.

Το ότι η επιβίωση του ανθρώπου αποτελεί αυτοσκοπό ζωής, δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει, μήτε δυνάμεθα να αμφισβητήσουμε τα οικονομικά συστήματα του Κάρλ Μαρξ, Φρήντριχ Ένγκελς, Άνταμ Σμίθ και όλων των γνωστών οικονομολόγων παγκοσμίου βεληνεκούς, στις θεωρίες των οποίων στηρίχτηκε, αναπτύχθηκε και στηρίζεται όλη η παγκόσμια οικονομία έως τις ημέρες μας. Το ότι επί σειρά ετών οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και παγκοσμίως είχαν συμπεριλάβει στα προγράμματά της οικονομικής ανάπτυξης των κρατών οπού ασκούσανε εξουσία τρόπους και μέσα, δίχως καμία μέριμνα για το «περιβάλλον», σήμερα φαίνεται ξεκάθαρα κι από τον πλέον ανίδεο σε τέτοια θέματα... [συνέχεια ΕΔΩ]