Monday, June 23, 2008

Τσιμεντο-Αλσος από Νικήτα Κακλαμάνη!


Αντί για αύξηση του λιγοστού πρασίνου, η δημοτική αρχή της Αθήνας ετοιμάζεται να «φυτέψει» μπετόν στο άλσος Παγκρατίου και εξαγγέλλει σχέδια για την κατασκευή θεάτρου και κυλικείου στη μοναδική όαση των 30 στρεμμάτων, δίπλα σε μια από τις πιο πυκνοδομημένες γειτονιές του Λεκανοπεδίου.
Το άλσος είναι από τους παλιότερους χώρους πρασίνου στην Αθήνα, είχε φυτευθεί το 1903 από τη βασίλισσα Ολγα και ώς τη γερμανική Κατοχή διέθετε ζωολογικό κήπο. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας μέσα στο άλσος υπήρχε θέατρο, κινηματογράφος και πέντε καφετέριες, ενώ ο Οργανισμός Διαχείρισης Εκκλησιαστικής Περιουσίας (ΟΔΕΠ), επικαλούμενος τίτλους της... τουρκοκρατίας, πέτυχε να αποσπάσει ένα τμήμα του άλσους που σήμερα είναι πολυκατοικία.

Δικαστικοί αγώνες

Χρειάστηκε η κινητοποίηση του τοπικού συλλόγου «Προφήτης Ηλίας» και δικαστικοί αγώνες ετών για να προχωρήσει, στις αρχές του 1981, η κατεδάφιση όλων των εγκαταστάσεων. Με πρωτοβουλία 32 σωματείων της περιοχής προχώρησε η ανάπλαση του άλσους, διαμορφώθηκαν πάγκοι και διάδρομοι περιπάτου, καθώς και ένα γήπεδο μπάσκετ. Με τρεις αποφάσεις του ΣτΕ, καθώς και με τον νόμο που είχε προωθήσει το 1982 ο τότε υπουργός Αντώνης Τρίτσης έγινε σαφές ότι το άλσος είναι δημόσιος κοινόχρηστος χώρος, η συντήρηση του οποίου έχει ανατεθεί στον Δήμο Αθηναίων.

Κατά την προεκλογική περίοδο ο σημερινός δήμαρχος Νικήτας Κακλαμάνης είχε υποσχεθεί ότι θα κατασκευάσει θερινό θέατρο 350 θέσεων (!), μάλιστα με τσιμεντένιες εγκαταστάσεις, και πρόσφατα επανέλαβε ότι θα προχωρήσει στην υλοποίηση του σχεδίου. Στην υπόθεση πρωτοστατούν ηθοποιοί - δημοτικοί σύμβουλοι, που έχουν συγκεντρώσει 2.500 υπογραφές υπέρ της πρότασης... [Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/06/2008]

1 comment:

Unknown said...

Και γιατί δεν φώναζαν όλοι αυτοί προεκλογικά αφού το είχε ανακοινώσει; γιατί όπως φαίνεται και να μην το κάνει πάλι θα τα ακούσει ο Κακλαμάνης ως ασυνεπής στο πρόγραμμά του. Για να καταλάβω πάντως, θέατρο θέλουν να φτιάξουν όχι ένα νέο Village Center, έτσι δεν είναι; που είναι το τόσο τραγικό πια;