Δρόμοι της Αθήνας που έγιναν ημιυπαίθρια στέκια

Ενα εναλλακτικό στέκι γεννιέται στο κέντρο της πόλης. Μια τρατορία, ένα μπαρ και σε λίγο καιρό μία καφετέρια, σε συνδυασμό με τα πλατιά πεζοδρόμια, τα μεγάλα παρτέρια με τους φοίνικες και την ησυχία του δρόμου, μετατρέπουν την οδό Εμπεδοκλέους σε έναν ελκυστικό, εναλλακτικό προορισμό για τους νέους της Αθήνας. Θα παραμείνει όμως «εναλλακτικός» ή θα γίνει… Βουτάδων;

Ολο και περισσότεροι δρόμοι στο κέντρο της πόλης μετεξελίσσονται σε υπαίθρια μπαρ τα τελευταία χρόνια. Η μόδα όμως «σκοτώνει» τον εναλλακτικό χαρακτήρα τους και το αίσθημα ελευθερίας που προσφέρει ο ανοιχτός δρόμος πνίγεται μέσα στο συνωστισμό, τα νεύρα της σερβιτόρας που δεν προλαβαίνει να πάρει παραγγελίες και τις φωνές που υψώνονται πάνω από τη μουσική. «Η επέλαση των μπαρ μοιάζει γοητευτική γιατί φαίνεται πως ζωντανεύει τους δρόμους της πόλης, στην πραγματικότητα όμως, αν δεν γίνεται με σωστό τρόπο, πνίγει τις υπόλοιπες λειτουργίες των δρόμων αυτών και δημιουργεί αποκλειστικές ζώνες μπαρ», εξηγεί ο Γιώργος Τζιρτζιλάκης, επίκουρος καθηγητής Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Η οδός Βουτάδων στο Γκάζι είναι ο πιο χαρακτηριστικός δρόμος που έχει εξελιχθεί σε ημιυπαίθριο μπαρ. Οπως εξηγεί ο Σπύρος Πιλίτσης, μέλος της Επιτροπής Πολιτών της περιοχής: «Μέσα σε πέντε χρόνια άνοιξαν τόσο πολλά μαγαζιά που δεν μπορούμε πλέον να περπατήσουμε ή να κοιμηθούμε».

Η Πανόρμου κάποτε ήταν γεμάτη βουλκανιζατέρ. Η δημιουργία του σταθμού του μετρό, ωστόσο, άλλαξε δραματικά το χαρακτήρα της μέσα σε λίγα χρόνια. Σύμφωνα με τον Δημήτρη Κλεφτοδήμο, γραμματέα του Πολιτιστικού Συλλόγου Αμπελοκήπων: «Οι κάτοικοι υποστηρίξαμε τη δημιουργία των μπαρ. Οσο περισσότερος κόσμος έρχεται όμως, τα μαγαζιά συμμορφώνονται όλο και λιγότερο με τις υποχρεώσεις τους», με την ανοχή του δήμου και της Πολεοδομίας, που αρκούνται να βάζουν πρόστιμα, κερδίζοντας χρήματα».

Η πολυσυλλεκτικότητα είναι το κλειδί για ένα εξισορροπημένο μοντέλο μιας σύγχρονης πόλης. «Η ανάμιξη λειτουργιών είναι το ιδανικό μοντέλο για κάθε γειτονιά. Μια περιοχή που έχει μόνο κατοικίες ή γραφεία νεκρώνει τη νύχτα και είναι επικίνδυνη, ενώ αντίστοιχα μια περιοχή με μπαρ είναι άδεια κατά τη διάρκεια της ημέρας», εξηγεί ο καθηγητής Πολεοδομίας, Κωνσταντίνος Σερράος.

Ο τρόπος που αναπτύσσονται τα ημιυπαίθρια στέκια είναι καταστροφικός για τις υπόλοιπες λειτουργίες των συγκεκριμένων δρόμων. Οπως εξηγεί ο κ. Τζιρτζιλάκης: «Διώκονται οι μικρές βιοτεχνίες και οι υπόλοιπες επιχειρήσεις για να αντικατασταθούν από μπαρ. Η επέκταση του ιδιωτικού χώρου στο δημόσιο έχει λάβει τη μορφή “ίωσης”, καταπίνοντας όλους τους ελεύθερους χώρους που έχουν απομείνει στην πόλη».

ΔΑΝΕΛΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, Ελεύθερος Τύπος, Πέμπτη, 23.10.08