ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ. Του ΝΙΚΟΥ ΡΟΥΣΣΗ
Οι μεγαλόστομες εξαγγελίες για την εξάλειψη της φτώχειας στην Ευρώπη μέχρι το 2010, οι αναφορές στους στόχους της χιλιετίας του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση της πείνας και της φτώχειας και η συμμετοχή του Συμβουλίου της Ευρώπης στον ετήσιο... εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Φτώχειας, δεν μπορούν, δυστυχώς, να λύσουν το πρόβλημα των 78 εκατομμυρίων ενηλίκων και των 19 εκατομμυρίων παιδιών που ζουν σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας.
Τα 17 εκατομμύρια ευρώ που, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, πρόκειται να δοθούν για τη χρηματοδότηση δράσεων, κοινωνικής συνοχής και εξάλειψης της φτώχειας, δεν πρόκειται να προσφέρουν μια ανάσα ζωής στα δεκάδες εκατομμύρια των Ευρωπαίων πολιτών τον 21ο αιώνα που ζουν κάτω από συνθήκες απόλυτης ένδειας.
Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος:
* Το 2001, όταν η Ε.Ε. δεσμεύθηκε για πρώτη φορά να καταπολεμήσει τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, 55 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ενωση απειλούνταν από την εισοδηματική φτώχεια (15% του πληθυσμού της Ε.Ε. των «15») και το 2005 ο αριθμός αυτός είχε αυξηθεί σε 78 εκατομμύρια (16% του πληθυσμού της Ε.Ε. των «25»).
* Την ίδια χρονιά, το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού της Ενωσης είχε εισόδημα σχεδόν πέντε φορές υψηλότερο από το υπόλοιπο 80% του πληθυσμού.
* Δεκαεννέα εκατομμύρια παιδιά κινδυνεύουν από τη φτώχεια, πολλά δε εξ αυτών έχουν χωριστεί από τις οικογένειές τους λόγω της φτώχειας τους.
* Μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της Ενωσης παραμένει κοινωνικά αποκλεισμένο, εφόσον ένα άτομο στα πέντε ζει σε κατοικίες που δεν πληρούν τις απαιτούμενες προδιαγραφές και καθημερινά περίπου δύο εκατομμύρια άτομα αναζητούν κατάλυμα σε ειδικά κέντρα για αστέγους.
* Το 10% των Ευρωπαίων ζει σε νοικοκυριά όπου κανένα μέλος δεν εργάζεται, η μακροχρόνια ανεργία πλησιάζει το 4%, ενώ 31 εκατομμύρια εργαζόμενοι αμείβονται με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς και το 8% των Ευρωπαίων εργαζομένων (ή 17 εκατομμύρια) αντιμετωπίζουν εισοδηματική φτώχεια παρά το γεγονός ότι εργάζονται.
Η φτώχεια των γυναικών
Η μεγάλη φτώχεια προσλαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στην Ευρώπη και ο αριθμός των ατόμων που βρίσκονται σε έσχατη ένδεια έχει αυξηθεί, ενώ η φτώχεια και η ανισότητα επηρεάζουν δυσανάλογα τις γυναίκες.
Προβλέπεται ότι ο κίνδυνος της φτώχειας στην Ενωση, ιδίως για τις γυναίκες, θα αυξηθεί από 16% σε 40% τα επόμενα χρόνια (ή κατά 25%) εξαιρουμένων των συνταξιοδοτικών πληρωμών.
Οι λιγότερο καλά αμειβόμενες γυναίκες, ιδιαίτερα εκείνες που είναι άνω των 65 ετών, θα βιώσουν τη φτώχεια σε ποσοστό 21% του ευρωπαϊκού πληθυσμού και κατά 5% περισσότερο απ' ό,τι οι άνδρες. Το μέσο εισόδημα των γυναικών ανέρχεται στο 55% εκείνου των ανδρών, ενώ η έλλειψη πρόσβασης σε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας αυξάνει υπερβολικά τον κίνδυνο της φτώχειας για τις γυναίκες.
Την ίδια ώρα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που χορηγούν αφειδώς δισεκατομμύρια ευρώ για τη σωτηρία των τραπεζών, πετάνε το «μπαλάκι» για την καταπολέμηση της φτώχειας στις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Ε.Ε., ζητώντας τη λήψη μέτρων άμβλυνσης του κοινωνικού αποκλεισμού και ενίσχυση των ομάδων που ζουν σε συνθήκες απόλυτης ένδειας.*
Στους κάδους απορριμμάτων, κάθε μέρα, δεκάδες εκατομμύρια Ευρωπαίοι αναζητούν τροφή (φωτ. Μισέλ Φάις) |
* Το 2001, όταν η Ε.Ε. δεσμεύθηκε για πρώτη φορά να καταπολεμήσει τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, 55 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ενωση απειλούνταν από την εισοδηματική φτώχεια (15% του πληθυσμού της Ε.Ε. των «15») και το 2005 ο αριθμός αυτός είχε αυξηθεί σε 78 εκατομμύρια (16% του πληθυσμού της Ε.Ε. των «25»).
* Την ίδια χρονιά, το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού της Ενωσης είχε εισόδημα σχεδόν πέντε φορές υψηλότερο από το υπόλοιπο 80% του πληθυσμού.
* Δεκαεννέα εκατομμύρια παιδιά κινδυνεύουν από τη φτώχεια, πολλά δε εξ αυτών έχουν χωριστεί από τις οικογένειές τους λόγω της φτώχειας τους.
* Μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της Ενωσης παραμένει κοινωνικά αποκλεισμένο, εφόσον ένα άτομο στα πέντε ζει σε κατοικίες που δεν πληρούν τις απαιτούμενες προδιαγραφές και καθημερινά περίπου δύο εκατομμύρια άτομα αναζητούν κατάλυμα σε ειδικά κέντρα για αστέγους.
* Το 10% των Ευρωπαίων ζει σε νοικοκυριά όπου κανένα μέλος δεν εργάζεται, η μακροχρόνια ανεργία πλησιάζει το 4%, ενώ 31 εκατομμύρια εργαζόμενοι αμείβονται με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς και το 8% των Ευρωπαίων εργαζομένων (ή 17 εκατομμύρια) αντιμετωπίζουν εισοδηματική φτώχεια παρά το γεγονός ότι εργάζονται.
Η φτώχεια των γυναικών
Η μεγάλη φτώχεια προσλαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στην Ευρώπη και ο αριθμός των ατόμων που βρίσκονται σε έσχατη ένδεια έχει αυξηθεί, ενώ η φτώχεια και η ανισότητα επηρεάζουν δυσανάλογα τις γυναίκες.
Προβλέπεται ότι ο κίνδυνος της φτώχειας στην Ενωση, ιδίως για τις γυναίκες, θα αυξηθεί από 16% σε 40% τα επόμενα χρόνια (ή κατά 25%) εξαιρουμένων των συνταξιοδοτικών πληρωμών.
Οι λιγότερο καλά αμειβόμενες γυναίκες, ιδιαίτερα εκείνες που είναι άνω των 65 ετών, θα βιώσουν τη φτώχεια σε ποσοστό 21% του ευρωπαϊκού πληθυσμού και κατά 5% περισσότερο απ' ό,τι οι άνδρες. Το μέσο εισόδημα των γυναικών ανέρχεται στο 55% εκείνου των ανδρών, ενώ η έλλειψη πρόσβασης σε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας αυξάνει υπερβολικά τον κίνδυνο της φτώχειας για τις γυναίκες.
Την ίδια ώρα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που χορηγούν αφειδώς δισεκατομμύρια ευρώ για τη σωτηρία των τραπεζών, πετάνε το «μπαλάκι» για την καταπολέμηση της φτώχειας στις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Ε.Ε., ζητώντας τη λήψη μέτρων άμβλυνσης του κοινωνικού αποκλεισμού και ενίσχυση των ομάδων που ζουν σε συνθήκες απόλυτης ένδειας.*
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/10/2008
No comments:
Post a Comment