Saturday, November 22, 2008

Η ώρα της κοινωνίας των πολιτών

ΓNΩMH

Tου Δημήτρη Ρηγόπουλου, Η Καθημερινή, Σάββατο, 22 Nοεμβρίου 2008

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την ημέρα που η Ελληνική Εταιρεία Πολιτισμού και Περιβάλλοντος απηύθυνε έκκληση προς την ιδιωτική πρωτοβουλία να στηρίξει με χορηγίες αναστηλωτικά προγράμματα δεκάδων βυζαντινών εκκλησιών σε όλη τη χώρα. Λίγες εβδομάδες μετά ανακοίνωσε την πρώτη χορηγία για την αναστήλωση ενός βυζαντινού ναού στη Μάνη. Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που ιδιώτης αναλαμβάνει να καλύψει τα έξοδα ενός δύσκολου και δαπανηρού εγχειρήματος, που συνήθως δεν απολαμβάνει μεγάλη δημοσιότητα. Eξάλλου, ποιος νοιάζεται για ένα βυζαντινό εκκλησάκι στη Μάνη;

Αλλο παράδειγμα. Σήμερα στις 11 το πρωί η Συντονιστική Επιτροπή για την Προστασία του λόφου του Φιλοπάππου καλεί πολίτες, κινήματα πόλης, επιστήμονες και δημοσιογράφους για να αναδείξει τη ζοφερή κατάσταση της βλάστησης του λόφου. Μόνο μέσα στη δεκαετία του ’90 ο λόφος του Φιλοπάππου έχασε το 20% της βιομάζας του λόγω της ξηρασίας και άλλων αιτιών. Τα τελευταία χρόνια, η εικόνα επιδεινώνεται σταθερά. Πολλά από τα ελάχιστα δέντρα που φυτεύθηκαν ενόψει του 2004 είναι ήδη ξερά, αφού δεν ποτίσθηκαν ποτέ. Το υπουργείο Πολιτισμού αδιαφορεί πλήρως για το θέμα της βλάστησης, όπως ισχυρίζονται οι διοργανωτές της σημερινής εκδήλωσης. Το σύστημα ποτίσματος είναι σχεδόν πλήρως νεκρό. Η μόνη χειροπιαστή αντίδραση προέρχεται από τους κατοίκους της περιοχής, που έχουν προχωρήσει σε σειρά δενδροφυτεύσεων και ποτίζουν το καλοκαίρι τα μικρά φυτά τους. Μπορεί η (μεγάλη) κλίμακα του λόφου να μην επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία, καθώς οι φιλότιμες πρωτοβουλίες των πολιτών προφανώς δεν αρκούν να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες, αλλά μπροστά σ’ ένα κράτος που αδυνατεί να προσφέρει γάντια στους γιατρούς του, δεν έχουμε πολλά περιθώρια. Κανένα κράτος δεν θα σώσει το εκκλησάκι στη Μάνη, κανένα κράτος δεν θα τρέξει στου Φιλοπάππου, αν όλοι εμείς δεν κάνουμε κάτι. Και σε μια εποχή που οι φωνές και οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας δείχνουν καταδικασμένες, έφτασε η ώρα να πάμε ένα βήμα παρακάτω.

No comments: