- «Πρέπει να ξανασκεφτούμε τις οικονομικές μας αξίες, ο χρόνος τελειώνει», δηλώνει σε συνέντευξή της στην «Ε», η Γκρασιέλα Τσιτσιλινίσκι, εν όψει της κρίσιμης παγκόσμιας συνόδου για το κλίμα, που ξεκινά στην Κοπεγχάγη την ερχόμενη εβδομάδα.
«Τα πράγματα αλλάζουν, το θέμα είναι αν αλλάζουν αρκετά γρήγορα», τονίζει η κ. Τσιτσιλινίσκι, ελπίζοντας να αλλάξει στάση η νέα αμερικανική κυβέρνηση και να υπογράψει τελικά το Πρωτόκολλο του Κιότο.
Θεωρεί επίσης θετικές τις προσδοκίες που έχει δημιουργήσει για αλλαγή της διεθνούς πολιτικής των ΗΠΑ η εκλογή Ομπάμα, αλλά όπως χαρακτηριστικά λέει: «Δεν είναι ωστόσο σίγουρο ότι θα μπορέσει να τις ικανοποιήσει, καθώς οι ΗΠΑ κυριαρχούνται από διαφορετικές ομάδες συμφερόντων με πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις για τη διεθνή πολιτική».
Η κ. Τσιτσιλινίσκι είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και έχει εμπνευστεί την ιδέα δημιουργίας αγοράς ρύπων, που περιλαμβάνεται στο Πρωτόκολλο του Κιότο. Είναι επίσημη προσκεκλημένη στο διήμερο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, που ξεκινά σήμερα.
- Μπορεί να υπάρξει «πράσινη ανάπτυξη» χωρίς αλλαγή του ισχύοντος οικονομικού μοντέλου, που στηρίζεται στον φονταμενταλισμό της αγοράς και την κατανάλωση;
«Χρειάζονται ορισμένες θεμελιώδεις αλλαγές για να αλλάξουν οι ανθρώπινες αξίες και να μεταχειριζόμαστε τους φυσικούς πόρους της γης με μεγαλύτερη προσοχή και περισσότερη φειδώ. Η αγορά διοξειδίου που προβλέπει το Πρωτόκολλο του Κιότο, επιτυγχάνει αυτή τη θάλασσα αλλαγών, κάνοντας τις δραστηριότητες που ρυπαίνουν και τα ρυπογόνα προϊόντα πιο ακριβά και τα καθαρά πιο κερδοφόρα».
- Μπορεί η «πράσινη ανάπτυξη» να αποτελέσει λύση για την αντιμετώπιση όχι μόνο της οικολογικής αλλά και της διεθνούς οικονομικής κρίσης; Πολύς λόγος γίνεται για την πιθανότητα ενός πράσινου Νιου Ντιλ.
«Ναι, είναι δυνατόν να βρεθούν τρόποι που θα επιτυγχάνεται περισσότερη ανάπτυξη, αλλά την ίδια στιγμή θα μετατρέπει σε πράσινη την οικονομία. Το "πράσινο" Νιου Ντιλ είναι ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε από τον σημερινό γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι Μουν, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω δει μια πραγματική αλλαγή στην οικονομική σκέψη. Πρέπει να ξανασκεφτούμε τις οικονομικές μας αξίες, ο χρόνος τελειώνει».
- Χωρίς μια διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα του χάσματος μεταξύ Βορρά και Νότου προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο, μπορούμε να μιλήσουμε για «πράσινη ανάπτυξη»;
«Οχι, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ξανά το διεθνές χάσμα, αλλά κάτι τέτοιο απαιτεί να ξανασκεφτούμε την εξαγωγική μας πολιτική ώστε να εντάξουμε στη λογική των "πράσινων εξαγωγών", τη Λατ. Αμερική και την Αφρική, που φαίνεται να είναι προσκολλημένες ακόμη στο παλαιό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, που στηρίζεται στην εξαγωγή φυσικών πόρων, το οποίο δεν δουλεύει πια. Οι εξαγωγές της Λατ. Αμερικής είναι 70% φυσικοί πόροι, στην περίπτωση της Αφρικής οι φυσικοί πόροι ξεπερνούν το 84%. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Τα κίνητρα που δημιουργήθηκαν από τους θεσμούς του Μπρέτον Γουντς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ και ο ΠΟΕ, είναι όλα μέχρι σήμερα σε λάθος κατεύθυνση, καθιστώντας διαθέσιμους όλο και περισσότερους φυσικούς πόρους μέσω του εμπορίου και των εξαγωγών των φτωχών χωρών, συμπεριλαμβανομένων των ορυκτών καυσίμων, σε χαμηλότερες τιμές, προκαλώντας έτσι άμεσα την περιβαλλοντική καταστροφή των ημερών μας».
- Υπάρχει πιθανότητα συμφωνίας στη σύνοδο της Κοπεγχάγης; Οι ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο.
«Η σύνοδος της Κοπεγχάγης στοχεύει στο να δεσμεύσει ξανά τις πλούσιες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές, όπως προβλέπει το Πρωτόκολλο του Κιότο, δεσμεύσεις που λήγουν το 2012. Είναι κάτι που πρέπει να γίνει, όπως και άλλα πολλά, για να αποτρέψουμε τον κίνδυνο μιας ενδεχόμενης καταστροφικής κλιματικής αλλαγής.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν επικυρώσει το Πρωτόκολλο του Κιότο, επειδή ήλπιζαν να αποφύγουν την επιβολή ορίων στις εκπομπές, όρια τα οποία περιορίζουν τη χρήση των ορυκτών καυσίμων. Το ενεργειακό λόμπι στις ΗΠΑ ήταν σαφώς κατά των ορίων αυτών. Τον Ιούλιο του 2009, όμως, για πρώτη φορά η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε το Ενεργειακό Νομοσχέδιο, που είναι μια μικρή παραλλαγή του Πρωτοκόλλου του Κιότο, με όρια στις εκπομπές και τη δυνατότητα εμπορίας τους. Τα πράγματα αλλάζουν, το θέμα είναι αν αλλάζουν αρκετά γρήγορα».
- Πιστεύετε ότι είναι σοβαρός ο Ομπάμα όταν μιλά για «πράσινη οικονομία»; Εχει δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες για δραστική αλλαγή της διεθνούς πολιτικής των ΗΠΑ;
«Ναι, πιστεύω πως αυτή η κυβέρνηση είναι σοβαρή απέναντι στο θέμα της πράσινης οικονομίας και οι προσδοκίες που έχει δημιουργήσει είναι θετικές για τη διεθνή πολιτική των ΗΠΑ. Δεν είναι ωστόσο σίγουρο ότι θα μπορέσει να τις ικανοποιήσει, καθώς οι ΗΠΑ κυριαρχούνται από διαφορετικές ομάδες συμφερόντων, με πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις για τη διεθνή πολιτική. Ο πρόεδρος Ομπάμα επέλεξε οικονομικούς συμβούλους που δεν γνωρίζουν τα περιβαλλοντικά θέματα και μερικοί διάκεινται ακόμη και εχθρικά προς αυτά». *
No comments:
Post a Comment