Πόσο εφικτή είναι η ανάπτυξη των καθαρών πηγών ενέργειας;

• Είναι δυνατόν να καλυφθούν οι ενεργειακές ανάγκες της ανθρωπότητας κατά 100% από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας;

Το θέμα της πλήρους κάλυψης των ενεργειακών αναγκών του κόσμου από πηγές «πράσινης», ανανεώσιμης ενέργειας, είναι κάτι το οποίο θα αποτελέσει ένα από τα κεντρικά θέματα της διάσκεψης της Κοπεγχάγης.

Ανοίγοντας το δρόμο, η Μεγάλη Βρετανία έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα καλύψει το 15% των ενεργειακών της αναγκών με «πράσινη» ενέργεια εντός διαστήματος 10 ετών.

Κατά πόσο όμως είναι εφικτό το 100%;

Ο καθηγητής Ντέηβιντ Μακέη είναι ο συγγραφέας ενός βιβλίου σχετικά με το θέμα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Κατά τις εκτιμήσεις του, ακόμη και αν αξιοποιούνταν κάθε δυνατή πηγή λ.χ αιολικής ενέργειας, και πάλι δε θα έφτανε για να καλυφθούν πλήρως οι ενεργειακές απαιτήσεις μίας χώρας όπως η Μ. Βρετανία. Ο κύριος λόγος: η ενέργεια δεν έρχεται μόνο με τη μορφή του ηλεκτρισμού, αλλά και με τη μορφή θέρμανσης ή άλλων ειδών.

Επίσης, πολύ συχνά η «πράσινη» ενέργεια είναι αναξιόπιστη. Στην περίπτωση της αιολικής, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι οι άνεμοι θα είναι πάντα ισχυροί: οι περισσότεροι σταθμοί λειτουργούν κατά μέσο όρο στο 20-30% της μέγιστης απόδοσής τους. Στις περιπτώσεις της υδροηλεκτρικής ενέργειας ή αυτής που προέρχεται από τα κύματα της θάλασσας, οι πηγές είναι σαφώς πιο αξιόπιστες, αλλά δυσκολότερο να εντοπιστούν.

Ένα ακόμη θέμα το οποίο τίθεται είναι αυτό του απαιτουμένου χώρου: γενικότερα, η τεχνολογία ανανεώσιμης ενέργειας είναι αρκετά…ογκώδης, με χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτά των ηλιακών συλλεκτών (απαιτείται κάλυψη μεγάλων εκτάσεων γης για να υπάρχει υψηλή απόδοση) και αυτά των ανεμοτουρμπίνων (γιγαντιαίων διαστάσεων).

Τα προβλήματα δε σταματούν στο συγκεκριμένο σημείο: στην περίπτωση της Μ. Βρετανίας, η ανανεώσιμη ενέργεια αποδεικνύεται ακριβή. Εκεί που το κόστος της ενέργειας που παράγεται από καύση άνθρακα και φυσικό αέριο υπολογίζεται ως 5 πέννες ανά κιλοβατώρα, η αντίστοιχη «τιμή» για την αιολική ανέρχεται στις 7-9. Επίσης, λόγω της προαναφερθείσας αναξιοπιστίας, απαιτούνται εφεδρικά συστήματα- που ανεβάζουν ακόμη περισσότερο το κόστος κατά 1-2. Αντίστοιχα είναι και τα κόστη για την υδροηλεκτρική ενέργεια και αυτήν που προέρχεται από καύση βιομάζας.

Βεβαίως, στα πλαίσια της γενικότερης τάσης αντικατάστασης των ορυκτών καυσίμων, οι κυβερνήσεις φαίνονται να αποδέχονται το ότι οι λογαριασμοί των πολιτών θα «φουσκώσουν» (υπολογίζεται κατά 15% στην περίπτωση των λογαριασμών ρεύματος) – αλλά οι υπέρμαχοι της ανανεώσιμης ενέργειας αντιπαρατάσσουν το επιχείρημα πως μία τέτοια αύξηση θα είναι πολύ πιο συμφέρουσα από αυτήν που θα συνεπάγεται μία ενδεχόμενη «κούρσα» της τιμής του πετρελαίου, όπως αυτή που είχε σημειωθεί το 2008.

Επίσης, κάποια νέα προγράμματα εμφανίζονται πολλά υποσχόμενα: στην Καλιφόρνια, ο μηχανικός Μαρκ Τζέηκομπσον και ο επιστήμονας Μαρκ Ντελούτσι ισχυρίζονται ότι έχουν βρει ένα τρόπο παραγωγής 100% ανανεώσιμης ενέργειας, που είναι μάλιστα φτηνότερη από οποιαδήποτε εναλλακτική προϋποθέτει χρήση ορυκτών καυσίμων (ή πυρηνικών). Το σχέδιό τους περιλαμβάνει την κατασκευή 3,8 εκατομμυρίων τουρμπινών και 90.000 εγκαταστάσεων με ηλιακούς συλλέκτες παγκοσμίως- ενώ το αντεπιχείρημά τους σε όσους λένε πως το σχέδιό τους «είναι πολύ ακριβό» είναι το ότι η ανάληψη ενός εγχειρήματος τέτοιας έκτασης θα οδηγήσει σε μείωση του κόστους.

Το «κλειδί» είναι η σύνδεση των διαφορετικών πηγών ενέργειας: «Πρέπει να συνδέσεις τους πόρους. Ηλιακή ενέργεια από το νότο. Αιολική από το βορρά. Λύνεις έτσι πολλά προβλήματα και δημιουργείς έναν αξιόπιστο τρόπο παραγωγής ενέργειας» λέει ο Τζέηκομπσον. Το κόστος του σχεδίου: μόλις…100 τρισεκατομμύρια δολάρια.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC