Ο ΠΟΝΟΣ ΤΩΝ ΚΟΤΣΥΦΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΑΡΜΟΔΙΩΝ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Η σχετική αναφορά δημοσιεύτηκε από τον δημοσιογράφο Γιώργο Φραντζεσκάκη (περιοδικό «Κ», της εφημερίδας «Η Καθημερινή», τεύχ. 622, 3 Μαΐου 2015, σ. 47) και δημιούργησε αίσθηση σε πολλούς, που δεν εξαντλούν την ενημέρωσή τους μόνο στην παρακολούθηση της πολιτικής κατάστασης της χώρας.

Έγραφε σχετικά: «Πριν από μερικές ημέρες ο δήμος αποφάσισε να κλαδέψει τα δέντρα στις δημοσιές. Καθυστερημένα, γιατί “οι υπάλληλοι... οι συμβάσεις που άργησαν... η κρίση...” και άλλες δικαιολογίες αγνόησαν εντελώς το γεγονός ότι τα κοτσύφια είχαν ήδη χτίσει τις φωλιές τους στα κλαδιά τους. Δούλευαν τα πριόνια, έπεφταν οι νεοσσοί στο έδαφος και οι γάτες έκαναν πάρτι, υπό τις γοερές κραυγές των κοτσυφιών και τις αντιδράσεις των (λίγων) περιοίκων».

Περίμενα να περάσουν λίγες μέρες για να ακούσω τι θα ψέλλιζαν οι υπεύθυνοι της Υπηρεσίας Πρασίνου του Δήμου Αθηναίων και, βέβαια, ο Προϊστάμενός τους. Δυστυχώς, όμως, δεν υπήρξε καμία αντίδραση από την πλευρά τους. Και αυτό δείχνει πολλά. Όταν αποφεύγει κάποιος να αναλάβει την ευθύνη για μια αποτρόπαια πράξη δείχνει το επίπεδο του πολιτισμού του.

Το συγκεκριμένο γεγονός και η σιγή που ακολούθησε είναι ζητήματα όμως που πρέπει να μας ανησυχούν και να μας προβληματίζουν έντονα για τη μορφή της κοινωνίας μέσα στην οποία ζούμε. Η κατάσταση, είναι βέβαιο, πως θα χειροτερέψει τα επόμενα χρόνια.

Ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, λένε οι σχετικές πληροφορίες, είναι ευαίσθητο άτομο. Επιδεικνύει ιδιαίτερη αίσθηση ευθύνης στη διαχείριση των ζητημάτων του Δήμου του. Από πολλούς, μάλιστα, θεωρείται ιδανικός ηγέτης για τη συσπείρωση του κατακερματισμένου χώρου της Κεντροαριστεράς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πάντως, που έπρεπε να δώσει εξηγήσεις για τις ατυχείς κινήσεις υφισταμένων του, επέλεξε τη σιωπή. Οι επιλεκτικές ευαισθησίες του, ωστόσο, πρέπει να αρχίσουν να μας ανησυχούν.

 

Όταν ο καθένας γνωρίζει ότι το κλάδεμα των δέντρων γίνεται στα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου, η έξοδος των εργατών της αρμόδιας Υπηρεσίας μόλις στις αρχές Μαΐου, προκαλεί κατάπληξη. Οι δικαιολογίες, που ενδεχομένως προβληθούν, ότι δεν το επέτρεπαν οι καιρικές συνθήκες, ότι δεν υπήρχε το απαραίτητο προσωπικό, ότι δεν είχε εκταμιευθεί το σχετικό χρηματικό ποσό, είναι αστείες.

Αφού, λοιπόν, το κλάδεμα δεν κατέστη δυνατόν να γίνει τότε, καλύτερα να έμεναν τα πράγματα ως είχαν και να μην επιχειρηθεί να γίνει το επόμενο χρονικό διάστημα, οπότε, στα κλαδιά των δέντρων δημιουργούνται φωλιές πουλιών, συνήθως κοτσυφιών, που επωάζουν τα αυγά τους, γεννούν και ανατρέφουν τους νεοσσούς τους. Έτσι, θα αποφεύγονταν άσχημες σκηνές, όπως αυτές που περιγράφονται στο σχετικό άρθρο.

Κι άλλες φορές στο παρελθόν η Υπηρεσία Πρασίνου του Δήμου Αθηναίων κινήθηκε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, καταστρέφοντας, με το κλάδεμα των δένδρων, φωλιές κοτσυφιών. Παρά τις αντιδράσεις που υπήρξαν από οργανώσεις και μεμονωμένα άτομα, φαίνεται πως δεν συγκινήθηκε, αλλά συνεχίζει απτόητη το έργο της.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι καινούργιο. Ούτε όμως αφορά αποκλειστικά τον Δήμο Αθηναίων. Κατά ανάλογο τρόπο συμπεριφέρονται οι Υπηρεσίες Πρασίνου και άλλων Δήμων της χώρας. Με το καθυστερημένο κλάδεμα των δέντρων στις περιφέρειές τους επιφέρουν ανυπολόγιστες καταστροφές στην τοπική πανίδα.

Οι κατά τόπους Δήμαρχοι δεν δείχνουν να προβληματίζονται και ιδιαίτερα για το γεγονός. Άλλα, είναι γι’ αυτούς, τα ζητήματα πρώτης προτεραιότητας. Με τα κοτσύφια, σκέφτονται κυνικά, θα ασχολούνται;

Κλείνω το σημείωμά μου, με τις πολύ εύστοχες επισημάνσεις του πάντα ευαίσθητου Γιώργου Φραντζεσκάκη: «Όμως, αυτός ο θρίαμβος της ανθρωποκεντρικής αντίληψης για τα πάντα αρκεί για να κλονίσει την πεποίθηση πως είμαστε άξιοι διαχειριστές της. Και όμως. Κάποτε ήμαστε· ίσως όταν ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου έγραψε την “κατάρα του πεύκου” για ένα και μοναδικό δέντρο που κόπηκε άδικα, ανόητα και χωρίς ηθική δικαιολόγηση».

Με τις μελαγχολικές διαπιστώσεις του συμφωνούν πολλοί. Η ανθρωποκεντρική αντίληψη για τη φύση είναι καιρός να αρχίσει να υποχωρεί. Προτού να είναι αργά.