του Γιώργου Ανωμερίτη Με βάση τη Συνταγματική επιταγή για την υποχρέωση του Κράτους να προστατεύει το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον (άρθρο 24) και τις Αποφάσεις και τους Κανονισμούς της Ε.Ε. για τη δασική στρατηγική της Ένωσης, καταρτίσθηκαν το 2000 για την περίοδο 2000-2010 τα αναπτυξιακά προγράμματα Δασοπονικών πολιτικών. Βασικός τους στόχος, στα πλαίσια των πολιτικών για την Ανάπτυξη της Υπαίθρου, ήταν η αειφορική διαχείριση, η διατήρηση της βιοποικιλότητας και ο πολυλειτουργικός ρόλος των δασών της χώρας, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η διατήρηση των δασικών πόρων και προσόδων και να παρέχεται η μεγίστη δυνατή προστασία στο σύνολο των δασικών συστημάτων.
Από το 2000 όμως και μετά βάση και των σύγχρονων κλιματικών και κοινωνικών δεδομένων υπήρξε μια επιλεκτική στροφή προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης, αναβάθμισης και προστασίας των περιαστικών δασών.
Τρεις ήταν κυρίως οι λόγοι προτεραιότητας στα περιαστικά δάση:
Από το 2000 όμως και μετά βάση και των σύγχρονων κλιματικών και κοινωνικών δεδομένων υπήρξε μια επιλεκτική στροφή προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης, αναβάθμισης και προστασίας των περιαστικών δασών.
Τρεις ήταν κυρίως οι λόγοι προτεραιότητας στα περιαστικά δάση:
- Η δυνατότητα εύκολης πρόσβασης στους πολίτες των αστικών κέντρων σε οργανωμένα δασικά συστήματα για άθληση, αναψυχή και πολιτισμό. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα χρήσιμο για τους εργαζόμενους, οι οποίοι δε διαθέτουν επαρκή χρόνο και χρήματα για να επισκεφθούν απομακρυσμένες δασικές εκτάσεις.
- Η προστασία των εδαφών από τη διάβρωση, την κατολίσθηση και την προστασία κατοικημένων περιοχών από φυσικές καταστροφές και
- Η αποτροπή περαιτέρω καταστροφών από πυρκαγιές, οι οποίες μοναδικό στόχο έχουν την επέκταση της άναρχης δόμησης στις παρυφές των αστικών κέντρων... [συνέχεια ΕΔΩ]
No comments:
Post a Comment