Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ
Μέσα στον πυρήνα του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του Καζίνου και του τελεφερίκ, εκτιμά ο σύμβουλος Επικρατείας Ν. Ρόζος και με εισήγηση στη σημερινή συνεδρίαση του Ε' τμήματος του ΣτΕ προτείνει την ακύρωση των σχετικών διατάξεων του προεδρικού διατάγματος που είχε θεσμοθετήσει το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ τον Αύγουστο του 2007.
Η αίτηση ακύρωσης είχε κατατεθεί από μέλη του «Παναττικού δικτύου κινημάτων πόλης και ενεργών πολιτών». Η καθηγήτρια του Πολυτεχνείου Ελένη Πορτάλιου, η Μαριλένα Ιατρίδου, ο Π. Τόστικας, ο Απ. Αλωνιάτης και ο Δημ. Χαλάτσης επισημαίνουν πως το επίμαχο διάταγμα παρέχει ελλιπή προστασία στα οικοσυστήματα της Πάρνηθας, αφού δεν λαμβάνει υπόψη του όλα τα πορίσματα της μελέτης προστασίας που είχε γίνει το 2003 από τον Οργανισμό Αθήνας. Το αποτέλεσμα είναι να θεσμοθετούνται στον πυρήνα του εθνικού δρυμού πάρκο κεραιών και ζώνη τουρισμού, ενώ σε άλλα σημεία της προστατευόμενης περιοχής διατηρούνται κατασκηνώσεις και λατομεία, που θα έπρεπε να απομακρυνθούν με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Για χάρη του καζίνου επιτρέπεται η ανεξέλεγκτη πρόσβαση κάθε είδους αυτοκινήτων σε ζώνη που χαρακτηρίζεται ως απολύτου προστασίας της φύσης. Προβλέπεται επίσης δόμηση κατοικιών σε εκτός σχεδίου οικόπεδα με εμβαδόν τουλάχιστον 20 στρέμματα σε περιοχές της Φυλής, των Θρακομακεδόνων και της Βαρυμπόπης, χωρίς να διευκρινίζεται αν αφορά μόνο τα γεωργικά τμήματα των εκτάσεων. Το διάταγμα δεν περιλαμβάνει εκτάσεις του δάσους Ψωρίλα, που διεκδικούνται από οικοδομικό συνεταιρισμό, ενώ εξαιρείται τμήμα του δημόσιου δάσους Πολυδενδρίου.
Στην εμπεριστατωμένη εισήγηση του συμβούλου Επικρατείας Ν. Ρόζου σημειώνεται ότι οι χώροι του ξενοδοχείου και του σταθμού του τελεφερίκ αναφέρονται ρητώς στις αποφάσεις ότι είναι εκτός του πυρήνα του εθνικού δρυμού και σημειώνει: «Εν τούτοις από διάφορα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι βρίσκονται εντός» και επιπλέον αναφέρεται ότι είναι δάσος. «Η μελέτη στην οποία στηρίχθηκε το προσβαλλόμενο Π.Δ. θεώρησε ότι δεν θα πρέπει να προβλεφθεί η σταδιακή απομάκρυνσή τους», επισημαίνει στην εμπεριστατωμένη εισήγησή του και θεωρεί ότι το καθεστώς που εισήγαγε ο νόμος του 2003 «αποτελεί νομοθετική υποβάθμιση του καθεστώτος προστασίας των δασών και επομένως είναι αντίθετο προς το άρθρο 24 παράγραφος 1 του Συντάγματος». Με αυτό το σκεπτικό καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι ζώνες καθορίζονται μη νομίμως. Αναφέρει πάντως ότι η αντισυνταγματικότητα μπορεί να αφορά μόνον τις επεκτάσεις των κτιρίων και εισηγείται να παραπεμφθεί το θέμα στην Ολομέλεια του ΣτΕ. *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/11/2008
No comments:
Post a Comment