- , Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009
- Στην Ελλάδα έχουμε έναν ιδιαίτερο τρόπο να δείχνουμε το ενδιαφέρον μας για το περιβάλλον!
Επί χρόνια, και συνήθως ύστερα από κάθε είδους καταστροφές, συζητάμε πόσο απαραίτητο είναι ένα αυτόνομο υπουργείο Περιβάλλοντος.
Δύο είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν: Μπορεί ένα υπουργείο να φέρει την άνοιξη και με ποιες αρμοδιότητες πρέπει να «προικιστεί», για να ασκεί δυναμική και ουσιαστική πολιτική στην προστασία του περιβάλλοντος;
Οι επιστήμονες απαντούν ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος δεν είναι πανάκεια: «Αποτελεί, όμως, τη βασικότερη ίσως πρόκληση που αντιμετωπίζει το ελληνικό διοικητικό σύστημα». Οσο για το δεύτερο ερώτημα, παρ' όλο που, όπως όλα δείχνουν, είναι ζήτημα χρόνου η ίδρυσή του, τίποτε δεν μαρτυρεί ότι έχουν ξεκινήσει οι απαραίτητες οργανωτικές διεργασίες. Γεγονός είναι ότι όποιος το επιχειρήσει θα χρειαστεί να μεταβιβάσει αρμοδιότητες και υπηρεσίες στα άλλα υπουργεία.
Οι προτάσεις του WWF-Ελλάς, του ΤΕΕ και των επιστημόνων που συμμετείχαν στον δημόσιο διάλογο για αυτό το θέμα δεν εισακούστηκαν. Οπως, μάλιστα, τονίζει και ο διευθυντής του WWF Δημ. Καραβέλλας:
«Αν το σχέδιο περιλαμβάνει μια απλή σχέση του νυν ΥΠΕΧΩΔΕ σε ένα νέο υπουργείο που δεν θα συστεγάζει δάση και προστασία της βιοποικιλότητας κι αν το υπουργείο αυτό διαθέτει αδύναμες υπηρεσίες, χωρίς οικονομική ενίσχυση από δημόσιους πόρους και φόρους που ήδη εισπράττονται για το περιβάλλον, τότε ίσως είναι καλύτερα να μη γίνει».
Τι συζητήθηκε, όμως, στον δημόσιο διάλογο και τι προτείνεται; Το νέο υπουργείο να χωριστεί σε δύο γραμματείες:
1 Γραμματεία Περιβάλλοντος, όπου πρέπει να μεταφερθούν η υπηρεσία δασικής διεύθυνσης - βιοποικιλότητας από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης αλλά και ο τομέας της ενέργειας από το υπουργείο Ανάπτυξης. Επίσης, να ενταχθούν στην ίδια υπηρεσία υδάτινοι πόροι, κλιματική αλλαγή, ποιότητα αέρα και διαχείριση αποβλήτων. Υπάρχει πρόταση, τα δημόσια έργα να μετακινηθούν στο υπουργείο Μεταφορών.
2 Γραμματεία Χωροταξίας και Πολεοδομίας, υπεύθυνη για την πολεοδομία, την οικιστική πολιτική και την κεντρική υπηρεσία κατεδάφισης αυθαιρέτων.
*Εκτός από το υπουργείο Περιβάλλοντος το WWF προτείνει μια συνολικότερη πολιτική με αντιπρόεδρο Αειφόρου Ανάπτυξης που να συντονίζει όλες τις δομές. Επίσης, αναβάθμιση της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, ώστε να συμμετέχει στη διαδικασία επεξεργασίας περιβαλλοντικών νομοσχεδίων και αναβάθμιση των μηχανισμών περιβαλλοντικού ελέγχου, με ίδρυση Αρχής Περιβαλλοντικών Επιθεωρήσεων.
Οι περιβαλλοντικοί φόροι που καταλήγουν στο υπουργείο Οικονομικών να καταλήγουν στα ταμεία του υπουργείου Περιβάλλοντος.
*Ο τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ στο ΥΠΕΧΩΔΕ και βουλευτής Αργολίδας Γ. Μανιάτης τονίζει ότι η σύσταση του νέου υπουργείου δεν είναι εύκολη υπόθεση.
«Χρειάζεται ιδιαίτερη αντιμετώπιση στις συναρμοδιότητές του με το υπουργείο Ανάπτυξης στο θέμα ενέργειας, αλλά και με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στα θέματα γεωργίας και διαχείρισης του υδατικού δυναμικού για αγροτική χρήση. Είναι, όμως, απαραίτητο να είναι ανεξάρτητο και υπεύθυνο για δασική υπηρεσία, βιοποικιλότητα, ενέργεια, χωροταξία, πολεοδομία, Κτηματολόγιο, γεωργία και υδάτινους πόρους».
Sunday, September 6, 2009
Το περιβάλλον ζητά υπουργείο
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment