Saturday, April 24, 2010

Oι φάλαινες έχουν λύση σωτηρίας για τον πλανήτη


ΣΙΔΝΕΪ. Ο,τι δεν χρειάζεται και αποβάλλει ο οργανισμός μιας φάλαινας, το χρειάζεται ενδεχομένως ο πλανήτης για να σωθεί από το φαινόμενο του θερμοκηπίου... Με άλλα λόγια, τα περιττώματα του ογκώδους θηλαστικού μπορούν να καταφέρουν ό,τι δεν κατάφεραν πολυετείς διαπραγματεύσεις ηγετών κυβερνήσεων, δηλαδή να βοηθήσουν στη μάχη κατά της αλλαγής του κλίματος!

  • Ερευνα Αυστραλών

Αυτό διαπίστωσαν Αυστραλοί επιστήμονες, οι οποίοι πιστεύουν ότι εάν ο πληθυσμός των φαλαινών του πλανήτη αυξηθεί, τότε η Γη θα αποκτήσει τον καλύτερο φυσικό σύμμαχο κατά των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα. Η σχετική έρευνα, που έγινε από το αρμόδιο για την Ανταρκτική τμήμα του υπουργείου Περιβάλλοντος της Αυστραλίας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα πλούσια σε σίδηρο περιττώματα φαλαινών λειτουργούν ως λίπασμα στην επιφάνεια των υδάτων, επιτρέποντας την απορρόφηση μεγαλύτερης ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα.

Το ευεργετικό υλικό, που προέρχεται κυρίως από την κατανάλωση γόνου γαρίδας, «ωθεί το διοξείδιο του άνθρακα στα βάθη και θέτει σε κίνηση ξανά ολόκληρη τη διατροφική αλυσίδα», εξήγησε ο ερευνητής, Στιβ Νίκολ, ειδικός για θέματα Ανταρκτικής. «Τα φυτά το λατρεύουν και επί της ουσίας λειτουργεί ως απορροφητήρας». Εάν ο πληθυσμός των φαλαινών, αλλά και των γαρίδων, αυξηθεί, η θαλάσσια χλωρίδα θα ακμάσει, καθιστώντας τους ωκεανούς πιο υγιείς.

Ο σίδηρος αποτελεί σπάνια θρεπτική ουσία στον Νότιο Ωκεανό, αλλά όπως έδειξαν πρόσφατα πειράματα εάν προστεθεί διαλυτός σίδηρος στην επιφάνεια των υδάτων, θα προωθηθεί η εμφάνιση του αναγκαίου φυτοπλαγκτόν και άλγης. Και όταν οι γαρίδες τρώνε άλγη, προτού φαγωθούν από τις φάλαινες, ο σίδηρος καταλήγει στα περιττώματα των κητών. Οταν αποβάλλεται από τον οργανισμό της φάλαινας, ο σίδηρος διατηρείται σε υψηλά στρώματα του νερού -όπου είναι πιο απαραίτητος για την ανάπτυξη της άλγης- ενώ σε άλλη μορφή μπορεί να βυθιστεί χωρίς να ενισχύσει τη λειτουργία του οικοσυστήματος.

«Εκτίμησή μας είναι ότι τα περιττώματα φάλαινας περιέχουν ποσότητα σιδήρου 10 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη απ’ ό,τι το θαλασσινό νερό», δήλωσε ο κ. Νίκολ, εξηγώντας ότι οι ερευνητές αιφνιδιάστηκαν με αυτή τη διαπίστωση. «Το σύστημα λειτουργεί πολύ καλύτερα όταν υπάρχει αυτή η δράση και αντίδραση μεταξύ γαρίδας, φαλαινών και άλγης. Η σχέση τους διατηρεί υψηλή ποιότητα παραγωγής, που σημαίνει ότι το σύστημα είναι αυτάρκες».

Η ιδέα για τη διεξαγωγή της σχετικής έρευνας διατυπώθηκε, όπως ομολόγησε ο Νίκολ, στη διάρκεια μιας μεταμεσονύκτιας οινοποσίας μεταξύ επιστημόνων ειδικών για την Ανταρκτική στην Τασμανία. Δεν έγινε σαφές πόση ποσότητα περιττωμάτων θα κάνει τη διαφορά...

No comments: